- то
- I[تا]1. пешоянд ҳадди масофа ва вақтро ифода мекунад: аз кӯҳ то ба кӯҳе, аз дашт то ба даште; аз аввал то охир; сар то сар; то дидан то мулоқоти дигарII[تا]1. пайвандак модоме ки, агар, вақте ки…2. ҳамин ки, ба маҳзи он ки, ба муҷарради он ки3. ба қадре… ки; ба андозае ки…4. иллат, сабаб ва боисро мефаҳмонад; то ки барои он ки; ба хотири он ки…; то ҳол, то ба ҳол то ин вақтIII[تا]калимаи таъкид ва нидо:1. ҳаргиз, асло2. боэҳтиёт бош!, ҳазар кун!, зинҳор!3. охир, ниҳоят (дар хитоб ва савол)4. ҳаттоIV(та)[تا // ته]пасванди нумератив адад, дона
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.